✺ⓢⓞⓛⓣⓐⓝ✺

تویی درد من و درمانم از تو / سرآغازم ز تو ، پایانم از تو چنین که می دوی در رگ رگ من / جدا کی می کند هجرانم از تو ؟ خدا دیگر کجا رفته ؟ نمیدانم مرا آیا گناهی هست ؟ / که شاید هم به جرم آن ، غریبی و جدایی هست .

رفتی و ندیدی که چه محشر کردم با اشک تمام کوچه را تر کردم دیشب که سکوت خانه دق مرگم کرد وابستگی ام را به تو باور کردم. .

از عشق مکن شکوه که جای گله ای نیست بگذار بسوزد دل من مسئله ای نیست من سوخته ام در تب ، آنقدرکه امروز بین من و خورشید دگر فاصله ای نیست غم دیده ترین عابر این خاک منم من جز بارش خون چشم مرا مشغله ای نیست در خانه ام آواز سکوت است ، خدایا مانند کویری که در آن قافله ای نیست می خواستم از درد بگوییم ولی افسوس در دسترس هیچکسی حوصله ای نیست شرمنده ام از روی شما بد غزلی شد هرچند از این ذهن پریشان گله ای نیس....

گه به زور روزگار از زندگیت برم کنار میرم تا ثابت بکنم عاشقتم دیوونه وار تو گریه های زار و زار سپردمت به روزگار این از خودم گذشتن رو پای خاطر خواهیم بذار خیال نکن که خواستمت این اونه که میخواستمت به قبله محمد اینه که حرف راستمه میخوای واست - همین وسط داد بزنم - با تار زلفات دلم رو دار بزنم پیش همه خلق خدا زار بزنم - گریه کن وم سر توی دیوار بزنم بعد یه عمر آزرگار یه عاشقی تو روزگار از غشق تونست که بگذره بدون باختن تو قمار....

خودش اول نگاهم کرد خدایا / به صد خواهش صدایم کرد خدایا گناه این جدایی گردن اوست / که او آخر رهایم کرد خدایا.. .

حالا بدان تو که رفتی در حسرت بازگشت / یک آسمان اشک آن شب در کوچه پاشیده بودم هرگز پشیمان نگشتم از انتخاب تو هرگز / رفتی که شاید بدانم بیهوده رنجیده بودم .

متن: «برخاک بخواب نازنين تختى نيست» «آواره شدن حکايت سختى نيست» «ازپاکى اشکهاى خود فهميدم» «لبخند هميشه راز خوشبختى نيست»

براى خريدن عشق هر كه هرچه داشت آورد ديوانه هيچ نداشت و گريست گمان كردم چون هيچ ندارد مى گريد اما هيچكس ندانست كه بهاى عشق اشك است و بهاى اشك عشق...